Η 21η Μαρτίου είναι η Παγκόσμια Ημέρα Συνδρόμου Down, όπως ορίστηκε από τον ΟΗΕ, για να ενημερωθεί και να ευαισθητοποιηθεί η διεθνής κοινότητα.Σε πολλές χώρες σε όλο τον κόσμο, τα άτομα με σύνδρομο Down, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών, συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το στίγμα και τις διακρίσεις καθώς και νομικά, οικονομικά και κοινωνικά εμπόδια που δυσχεραίνουν τη συμμετοχή τους στην κοινωνία.

Οι διακρίσεις μπορεί να είναι επαχθείς, όπως η καταναγκαστική στείρωση ή «διακριτικές», όπως η κοινωνική απομόνωση και περιθωριοποίηση. Τα άτομα με σύνδρομο Down συχνά στερούνται το δικαίωμα στην ισότιμη αναγνώριση ενώπιον του νόμου, καθώς και το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Η νοητική αναπηρία επίσης έχει θεωρηθεί νόμιμος λόγος για την στέρηση των ατόμων με σύνδρομο Down της ελευθερίας τους, και για τον εγκλεισμό τους σε ιδρύματα, συχνά για όλη τους τη ζωή.

Σε πολλές χώρες, τα κορίτσια και τα αγόρια με νοητική αναπηρία δεν έχουν επαρκή πρόσβαση στη γενική εκπαίδευση. Η προκατάληψη ότι τα παιδιά με σύνδρομο Down παρεμποδίζουν την εκπαίδευση των άλλων έχει οδηγήσει γονείς των παιδιών να τα κρατούν στο σπίτι. Ωστόσο, η έρευνα δείχνει – και όλο και περισσότεροι άνθρωποι σιγά σιγά το βλέπουν – ότι η διαφορετικότητα στην τάξη οδηγεί στην εκμάθηση και κατανόηση, επ’ ωφέλεια όλων των παιδιών.

Η Ε.Σ.Α.μεΑ. συνεχίζει να διεκδικεί και να αγωνίζεται για τα άτομα με σύνδρομο Down και για όλα τα άτομα με αναπηρία, για μια κοινωνία χωρίς φραγμούς και αποκλεισμούς. Ο αγώνας αυτός αποκτά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στην περίοδο της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης που βρίσκεται η χώρα μας. Υπηρεσίες ζωτικής σημασίας για τα άτομα με σύνδρομο down και για όλα τα άτομα με αναπηρία, στους τομείς της εκπαίδευσης, της κοινωνικής προστασίας, της υγείας, της εργασίας βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο υποβάθμισης και αποδόμησης. Το αναπηρικό κίνημα της χώρας διεκδικεί την άμεση προστασία των δικαιωμάτων των ατόμων με σύνδρομο down όπως αυτά προσδιορίζονται στη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα των ΑμεΑ του ΟΗΕ και στο Σύνταγμα της χώρας, για να μην είναι και αυτά θύματα μιας κρίσης για την οποία δεν ευθύνονται.

Για το 2014 ο ΟΗΕ τονίζει την πρόσβαση στην Υγεία για όλους: «Όλοι οι άνθρωποι με σύνδρομο Down έχουν το δικαίωμα να έχουν πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, όπου απαιτείται, σε ίση βάση με τους άλλους, χωρίς διακρίσεις και με την κατάλληλη εκτίμηση των ειδικών αναγκών για την υγεία του ατόμου.

Τα άτομα με σύνδρομο Down αντιμετωπίζουν συχνά προκλήσεις όσον αφορά την υγειονομική περίθαλψη που κυμαίνονται από το να τους αρνούνται ή να τους καθυστερεί η πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη, από λανθασμένες διαγνώσεις λόγω έλλειψης γνώσεων ή ανεπαρκούς κατάρτισης, αρνητικές νοοτροπίες και αντιλήψεις, άρνηση να επιτρέπεται στους ασθενείς να συμμετέχουν στις αποφάσεις και τα σχέδια θεραπείας, και έλλειψη σεβασμού των βασικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων ενός ατόμου στην καλή υγεία και ευεξία».